Hybrydowe zręby, czyli elektryczne auta dwudziestego wieku

Auta elektryczne coraz pewniej wpisują się w krajobraz naszych ulic, oferując nam szerokie spektrum technologicznych udogodnień. Często nie zdajemy sobie jednak sprawy, skąd one pochodzą i jakie były ich początki.

Producenci samochodów kładli fundamenty pod obecne auta elektryczne i hybrydowe już w połowie lat siedemdziesiątych dwudziestego wieku. W początkowej fazie rozwiązania te wdrażane były w autach dostawczych oraz małych miejskich samochodach, jednak dopiero upływ czasu i rozwój rynku przyczyniły się do zmiany obszaru działań i wprowadzanie ich do pojazdów innych segmentów.

VW Golf I Electric

Samochód został zaprezentowany w 1977 roku. Powstał przy współpracy marki z firmą RWE. Celem tej kooperacji miało być stworzenie auta elektrycznego, które zostanie wdrożone do seryjnej produkcji. Plan jednak były zbyt śmiałe, a sama produkcja w latach 1981-1982 wyniosła 20 egzemplarzy. Pojazd wyposażony był w silnik elektryczny o mocy 15 kW, a zasilany za pomocą szesnastu baterii sześciowoltowych i jednego 12V akumulatora służącego do zasilania instalacji elektrycznej samochodu. Baterie umiejscowione były pod tylnymi siedzeniami oraz we wnęce bagażnika, a ich ładowanie odbywało się za pomocą kabla umiejscowionego w atrapie przedniej.Prędkość pojazdu wynosiła 80 km/h, a zasięg na jednym ładowaniu 50 kilometrów.

VW Golf II citySTROMER

Fabryka Volkswagena zaprezentowała go w 1984 roku. Wyposażony był w 18,5 kW silnik elektryczny zasilany za pośrednictwem szesnastu sześciowoltowych baterii, które tak jak w poprzednim modelu umiejscowiono pod tylnymi siedzeniami i we wnęce bagażnika. Zasięg wynosił 50 kilometrów, a prędkość maksymalna 100 km/h. Ładowany był z gniazdka za pomocą kabla w przedniej atrapie. Technicznym smaczkiem, który odróżniał elektrycznego Golfa od konwencjonalnych był licznik elektroniczny. Marka po zakończeniu programu pilotażowego zbyła śladową ilość pojazdów prywatnym nabywcom. Cena nowego egzemplarza wynosiła 45 tysięcy marek.

Citroen C15 Electrique

Pojazd prototypowy został zaprezentowany przez firmę już w 1987 roku. Dysponował on silnikiem o mocy 18 kW. Zasilany był przez 15 baterii podzielonych na dwa zespoły. Pierwszy dziewięcioczłonowy zamontowany został pod maską wraz z zespołem napędowym, zaś drugi (sześcioogniwowy) zainstalowany był w przedziale bagażowym zaraz za ścianą grodziową. Wersja produkcyjna została opracowana dwa lata później i różniła się od poprzednika jednostką napędową, która generowała moc 20 kW. System ogniw również został zmieniony: było ich dwanaście i w całości umieszczone były za ścianą grodziową w skrzyni.Zmiana ta wpłynęła na poprawę właściwości trakcyjnych. Do zasilania instalacji elektrycznej pojazdu przeznaczony był podobnie jak w przypadku Golfa pierwszej generacji odrębny akumulator, umieszczony blisko silnika. Prędkość maksymalna pojazdu wynosiła 110 km/h przy stukilometrowym zasięgu.Wyprodukowano 400 egzemplarzy i wszystkie z nich używane były w służbach państwowych.

Fiat Panda Elettra

Turyńska fabryka pracowała nad samochodami elektrycznymi już od początku lat sześćdziesiątych. Niestety projekty te nie zostały nigdy zrealizowane i utknęły w szafach biur projektowych. Marka nie porzuciła jednak myśli o własnych projektach i już w 1990 roku zaprezentowała Fiata Pandę w wersji Elettra. Był to dwumiejscowy pojazd bazujący na seryjnym odpowiedniku, wyposażony w silnik elektryczny o mocy 9,2 kW. Zasilany był za pomocą dziesięciu baterii umiejscowionych za siedzeniami przednimi. Prędkość maksymalna wynosiła 70 km/h, a zasięg około 100 kilometrów. Koncern modernizował ten projekt i w 1992 roku zaprezentował samochód z jednostką napędową o mocy 14 kW. Cena wynosiła 37,1 tysięcy marek niemieckich.

Škoda Favorit Eltra 151L

Czeski producent w swej historii także posiadał auto zasilane za pomocą energii elektrycznej. Bazą dla niego była Škoda Favorit, a za jego opracowanie odpowiadał zakład ŠKODA ELCAR Ejpovice. Oprócz tego projektu opracowano również dostawczą wersję Škody, która używana była przez czeską pocztę w dużych miastach. Auta napędzane były 15,5 kW silnikiem elektrycznym zasilanym za pośrednictwem 14 baterii sześciowoltowych umieszczonych w komorze silnikowej. Prędkość maksymalna wynosiła 80 km/h przy zasięgu sięgającym 80 kilometrów. Firma stworzyła 1100 egzemplarzy. Niestety po przejęciu przez VW produkcji zaprzestano z powodu rozwoju citySTROMERA.

Koniec części pierwszej.

Źródła: Autocar, electroauto.cz